De eerste indruk van het instrument is de gelijkenis met spinetten uit de Duitse serieproductie van de jaren 60 van de twintigste eeuw. Het is alleen wel snel duidelijk dat er een totaal ander mechaniek in zit dan bij een spinet of clavecimbel.
Zo simpel kan het.
Dat is de eigenlijke uitvinding van de clavinette. Hieronder een foto van het mechaniek dat onder elke toets verborgen zit.
Hieronder nog een detailfoto van het verenstelsel.
Hinderlijk is alleen dat als de toets losgelaten wordt en weer in rust moet komen er een punt is dat de magneet het ijzeren plaatje weer pakt en dat met een erg hoorbare tik doet.
De oplossing hiervoor zit verborgen onder het mechaniek. Voor elke toets is een kussentje beschikbaar dat de toets moet opvangen net voordat de magneet in contact komt met de snaar. De hoogte van elk kussentje is met een schroef van onder af instelbaar.